-
1 rura
сущ.• дудка• дуло• канал• свирель• труба• трубка• тюбик* * *♀ 1. труба;\rura wydechowa выхлопная труба;
2. (lufa) ствол ♂ (ружья, орудия);3. (kość ze szpikiem) мозговая кость* * *ж1) труба́rura wydechowa — выхлопна́я труба́
2) ( lufa) ствол m (ружья́, орудия)3) ( kość ze szpikiem) мозгова́я кость -
2 Markknochen
Markknochen m kość f ze szpikiem
См. также в других словарях:
rura — ż IV, CMs. rurze; lm D. rur 1. «długi przewód o przekroju pierścieniowym, używany najczęściej do transportu cieczy i gazów» Cienka, gruba rura. Rura żeliwna, stalowa, ceramiczna. Rury kanalizacyjne, wodociągowe. Rura odpowietrzająca,… … Słownik języka polskiego